سرقت ادبی چیست؟ محققان مدتهاست که نگران سرقت ادبی هستند. دزدی ادبی به عملی اطلاق می‌شود که ایده‌ها، کلمات یا کارهای دیگران را در نظر بگیریم و آنها را به‌عنوان متعلق به خود معرفی کنیم. در مجامع علمی، این یک تخلف جدی دانشگاهی تلقی می شود که اصول اساسی یادگیری علمی را نقض می کند. سرقت ادبی در مقالات علمی انواع مختلفی دارد و همچنین راه های متعددی برای پیشگیری از آن وجود دارد که در این مقاله به آنها می پردازیم.
انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
مقالات علمی از چند جهت در معرض سرقت ادبی قرار دارند. برخی از رایج ترین انواع سرقت ادبی در علم عبارتند از:
1. سرقت علمی مستقیم
سرقت ادبی به شکل مستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که شخصی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی می‌کند، اما به درستی به آنها اعتبار نمی‌دهد. می تواند منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به اعتبار محقق و عواقب قانونی برای محقق شود.
سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله گرفتن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، و گرفتن متن از منبع منتشر نشده. همچنین زمانی که محقق از تصویر یا شکلی بدون انتساب یا مجوز مناسب استفاده می کند، امکان سرقت مستقیم وجود دارد. کسب مجوز در صورت لزوم و اعتبار مناسب همه منابع، بخش اساسی تحقیق است.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که شما کار منتشر شده قبلی خود را بدون استناد یا مجوز مناسب بازنشر می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. صرف نظر از اینکه به نظر سرقت ادبی می رسد، باز هم غیراخلاقی است و می تواند باعث رد شدن دستنوشته شما شود.
سرقت ادبی ممکن است به طرق مختلفی رخ دهد، از جمله ارسال نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه‌های خطی که بسیار شبیه به نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی هستند، یا ارسال نسخه‌هایی که از داده‌ها یا یافته‌های مشابه استفاده می‌کنند. یک خط قبلا منتشر شده استفاده می شود. علاوه بر استفاده از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون تأیید یا اجازه، سرقت ادبی زمانی نیز رخ می دهد که محقق از تصاویر مقالات منتشر شده قبلی خود استفاده کند.
استناد مناسب به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز برای دانشمندان ضروری است. انتشارات جدید همچنین باید تحقیقات و ایده های اصلی را نشان دهند.
3. ترجمه سرقت ادبی
نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی از اثر دیگری استفاده می کند و کلمات و جملات را کمی تغییر می دهد. علیرغم اینکه اثر ممکن است متفاوت به نظر برسد، باز هم سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی تایید نشده است.
راه‌های مختلفی وجود دارد که سرقت ادبی ترجمه می‌تواند رخ دهد، از جمله اقتباس از کار شخص دیگری به عنوان الگو، تغییر برخی کلمات یا ساختار جمله با حفظ ایده اصلی، یا استفاده از مترادف‌ها برای جایگزینی کلمات اصلی.
در زمان ارائه ایده ها و کارهای دیگران، محققان باید به درستی به آنها اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محققان همچنین باید در هنگام ترجمه، معنای نویسنده اصلی را در نظر داشته باشند.
4. سرقت ادبی موزاییک
با استفاده از منابع متعدد و عدم ارجاع صحیح به آنها، سرقت علمی موزاییکی ایجاد می شود. به دلیل اعتبار نادرست ایده ها و آثار نویسنده اصلی، همچنان سرقت علمی محسوب می شود.
سرقت ادبی موزاییک می تواند با کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر صحیح آنها، خلاصه کردن چندین منبع بدون ذکر آنها و غیره ایجاد شود.
هر زمان که یک سند جدید ایجاد می شود، محققان باید اطمینان حاصل کنند که به درستی همه منابع را اعتبار می دهند و از کلمات خود استفاده می کنند. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده و ایده های اصلی به طور دقیق منتقل می شوند.
در مقالات علمی سرقت ادبی پیامدهای منفی دارد
سرقت ادبی در یک مقاله علمی می تواند عواقب شدیدی داشته باشد. سرقت ادبی می تواند منجر به عواقب زیر برای محققان شود:
رد نسخه خطی
در صورتی که سرقت ادبی شناسایی شود، به احتمال زیاد رد صریح نسخه خطی وجود دارد. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند با چنین ضربه ای به حرفه آنها آسیب ببیند. رد یک نسخه خطی همچنین می تواند منجر به از دست رفتن بودجه و منابع شود و ادامه تحقیقات را برای محققان دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. زمانی که محقق اعتماد و احترام خود را از دست می‌دهد، همکاری‌های پژوهشی و تأمین مالی ممکن است برای آنها دشوار باشد. دورنمای شغلی محققین نیز می‌تواند تحت تأثیر اعتبار آسیب‌دیده قرار گیرد.
پیامدهای قانونی
محققانی که دست به سرقت ادبی می زنند، قوانین کپی رایت را نقض می کنند و اگر مجرم شناخته شوند، ممکن است با مجازات های کیفری و مدنی مواجه شوند. قانون حمایت از حقوق نویسندگان اصلی از آثار آنها حمایت می کند و سرقت ادبی تخلف محسوب می شود. فردی که مرتکب سرقت ادبی می شود ممکن است تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
دانشمندانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند می توانند مدرک تحصیلی خود را باطل کنند. محققانی که از این طریق آسیب می بینند ممکن است دچار افت شغلی جدی شوند. ابطال مدرک ممکن است فرصت های آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
یک موضوع دانشگاهی جهانی، سرقت ادبی بر ایران نیز تاثیر می گذارد. ایران در سال های اخیر گام های متعددی برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی برداشته است. سرقت ادبی در ایران جرم سنگینی محسوب می شود.کسانی که مقصر شناخته شوند می توانند به شدت مجازات شوند.
برای مبارزه با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقداماتی را انجام داده است. MSRT به عنوان بخشی از مأموریت خود برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
ارتکاب سرقت ادبی توسط محققین در ایران جرم دانشگاهی است و ممکن است با مجازات شدیدی روبرو شوند. برای تعیین شدت مجازات، باید میزان سرقت ادبی ارزیابی شود. سرقت ادبی در ایران بیشتر مجازات می شود:
ابطال گواهی
سرقت ادبی در ایران می تواند منجر به لغو مدرک تحصیلی شود که یکی از شدیدترین مجازات هاست. اگر مدرک تحصیلی آنها در نتیجه سرقت ادبی لغو شود، می تواند بر شغل و فرصت های آینده یک محقق تأثیر منفی بگذارد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تحقیق در مورد سرقت ادبی ممکن است منجر به تعلیق فعالیت های پژوهشی محقق شود. کمبود منابع و بودجه می تواند ادامه کار را برای آنها دشوار کند.
ممنوعیت انتشار
در صورتی که محققین به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند، ممکن است انتشارات ممنوع شود. در نتیجه نمی توانند اثر جدیدی را برای مدت زمان مشخصی منتشر کنند. عواقب این امر ممکن است تأثیر قابل توجهی بر شغل و شهرت این دانشمندان داشته باشد.
penalty
علاوه بر مجازات های فوق، ممکن است برای محققینی که مرتکب سرقت ادبی شناخته شوند، جریمه نقدی نیز در نظر گرفته شود. سرقت ادبی از نظر میزان جریمه درجه بندی می شود.
پیامدهای قانونی
کسانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند قوانین کپی رایت را نقض می کنند و در صورت مجرم شناخته شدن ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.
علاوه بر این، ایران اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی دانشگاهی انجام داده است. اخلاق و یکپارچگی تحقیق توسط کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) ایجاد شده توسط MSRT نظارت شده است. یکپارچگی آکادمیک توسط دستورالعمل های NREC برای تحقیقات اخلاقی و با ارائه پشتیبانی و آموزش به محققان ارتقا می یابد.
NREC و موسسات دانشگاهی در ایران هر دو دارای کمیته‌های اخلاقی برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از رفتار اخلاقی و صادقانه هستند. هدف این کمیته ها حمایت و آموزش محققان و همچنین اطمینان از اینکه تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از اصول اخلاقی پیروی می کند است.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
یک ابزار آنلاین تشخیص سرقت ادبی به نام Turnitin محتویات یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده و منتشر نشده مقایسه می کند. اگر نسخه خطی و اثر منتشر شده مشابه باشند، گزارش سرقت ادبی ایجاد می شود. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Turnitin معمولاً توسط دانشگاه ها و ناشران برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
ابزاری کاربرپسند که یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. این ابزار علاوه بر ایجاد گزارش سرقت ادبی، هرگونه شباهت بین مقاله و مقالات منتشر شده را برجسته می کند. به منظور اطمینان از عاری بودن مقالات علمی از سرقت ادبی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
ابزار نوشتنی به نام Grammarly وجود دارد که می تواند اشتباهات املایی، دستور زبان و سرقت ادبی را بررسی کند. این ابزار با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده، هرگونه شباهت را برجسته می کند. مقالات آکادمیک اغلب با استفاده از Grammarly توسط محققان و دانشجویان برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
Copyscape
ابزاری به نام Copyscape، سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده شناسایی می کند. به عنوان بخشی از ابزار، محتوای تکراری در اینترنت بررسی می‌شود و گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت استفاده می شود.
iThenticate
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام iThenticate یک دست نوشته را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده قبلی مقایسه می کند تا مشخص کند که آیا سرقت ادبی در آن وجود دارد یا خیر. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. یکی از ابزارهای رایج تشخیص سرقت ادبی که توسط ناشران و محققان استفاده می شود iThenticate است.
DupliChecker
در DupliChecker، می توانید هر نسخه خطی را با آثار منتشر شده مقایسه کنید و در صورت مشابه بودن محتوای آن، سرقت ادبی را تشخیص دهید. گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. استفاده از DupliChecker برای محققان و دانشجویان برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی بسیار رایج است.
داوران مجلات علمی از چه ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
تشخیص سرقت ادبی با بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه مورد استفاده توسط داوران مجلات علمی است. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، داوران نسخه های خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کنند. این امکان برای داوران وجود دارد که با مطالعه دقیق دستنوشته، سرقت علمی، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت علمی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برنامه نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی ابزار دیگری است که توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می شود. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع با نسخه خطی مقایسه شده و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. یک گزارش سرقت ادبی توسط نرم افزار تولید می شود که میزان شباهت بین مقاله و مقاله منتشر شده را مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک معمولا از ابزارهای نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape استفاده می کنند.
بررسی مرجع
بررسی مرجع ابزار دیگری است که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. در طول فرآیند بررسی، بازبینان مراجع ذکر شده در نسخه خطی را با منابع موجود در فهرست مرجع مقایسه می کنند. استنادها باید به درستی ذکر شوند و هیچ منبعی نباید حذف شود.
بررسی‌کنندگان همچنین تأیید می‌کنند که منابع ذکر شده در دستنوشته دقیقاً ذکر شده‌اند و استنادها با محتوای اصلی مطابقت دارند. برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، داوران ممکن است هر گونه اختلاف را بیشتر بررسی کنند.
راهنمای پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی
مقالات علمی باید مطابق با دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. در زیر برخی از مؤثرترین راه‌ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آمده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید از نقل قول های صحیح برای جلوگیری از سرقت ادبی استفاده کنند. برای اطمینان از اعطای اعتبار مناسب به نویسنده اصلی، تایید کار آنها ضروری است. نقل‌قول‌ها در متن گنجانده شده و منابع در پایان فهرست شده‌اند. نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در نقل قول های درون متنی ذکر شود. تمام منابع مورد استفاده در مقاله باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده در فهرست مرجع ذکر شوند.
انواع مختلفی از سبک استناد در تحقیقات علمی استفاده می شود، مانند APA، MLA، و شیکاگو. برای محققین مهم است که با سبک استناد مورد نیاز در رشته خود آشنا شوند و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
چک‌کننده‌های سرقت ادبی وجود دارند که می‌توانند نسخه‌های خطی را برای سرقت ادبی بررسی کنند. تعدادی از ابزارهای آنلاین برای کمک به محققان در بررسی آثارشان برای سرقت ادبی موجود است. یک ابزار خودکار یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا شباهت ها را شناسایی کند. بررسی‌کننده سرقت ادبی به محققان این امکان را می‌دهد تا قبل از ارسال دستنوشته خود، سرقت ادبی را شناسایی و رفع کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به عنوان بازنویسی شناخته می شود. در نقل قول، مراقب باشید که معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهید. تفسیر بسیار نزدیک ممکن است منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که شخصی از کار دیگری کپی می کند اما ساختار کلمات و جمله را کمی تغییر می دهد.
ترجمه باید با استفاده از کلمات و ساختار جمله خود محقق انجام شود. فهرست مرجع و استنادهای درون متنی نیز باید به درستی به کار نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین حمایت از حقوق نویسندگان اصلی به عنوان قوانین کپی رایت شناخته می شوند. تحقیق باید مطابق با قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن انجام شده است منتشر شود. یک محقق باید با قوانین و مقررات مربوط به کپی رایت آشنا شود تا از نقض سهوی قوانین جلوگیری کند. برای برخی از آثار و اشکال، ممکن است مجوز لازم باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
در مقالات علمی، اجتناب از سرقت ادبی با استفاده از کلمات خود بسیار مهم است. پژوهشگران باید ایده‌ها و کارهای دیگران را هنگام ارائه آنها بازنویسی کنند. نقل قول های مستقیم باید در نقل قول با انتساب مناسب به نویسنده اصلی ذکر شوند. هنگام جمع‌بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خودشان نیز استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی، حفظ سوابق دقیق منابع در مقالات علمی حیاتی است. محقق باید یک رکورد دقیق از تمام مراجع خود و همچنین اطلاعات مربوطه مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه داشته باشد. برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق، از اطلاعات بالا استفاده کنید. مستندسازی صحیح منابع تضمین می کند که از محتوای سرقتی تصادفی جلوگیری می شود و همه منابع به درستی اعتبار می یابند.
کار خود را مرور کنید
تحقیق باید قبل از ارسال بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که تمام منابع اعتبار داده شده اند و از سرقت ادبی اجتناب شده است. علاوه بر این، تصحیح نسخه خطی برای اشتباهات املایی و دستوری مهم است. محققان می توانند سرقت ادبی را در یک دست نوشته قبل از ارسال آن شناسایی کرده و قبل از ایجاد مشکل، آن را تصحیح کنند.
Result
در نتیجه سرقت ادبی به عنوان یک جرم جدی در بین دانشمندان تلقی می شود و می تواند عواقب قابل توجهی مانند رد نسخه های خطی و آسیب به شهرت داشته باشد. محققان باید سرقت علمی در مقالات علمی، پیامدهای آن و بهترین راه های پیشگیری از آن را درک کنند.
بهترین راه برای جلوگیری از سرقت ادبی این است که به درستی استناد کنید، از چک‌کننده‌های سرقت ادبی استفاده کنید، به دقت ترجمه کنید، قوانین کپی رایت را مطالعه کنید، از کلمات خود استفاده کنید، سوابق دقیق خود را نگه دارید و قبل از ارسال اثر خود را به دقت بررسی کنید.
علاوه بر این، داوران مجلات علمی با شناسایی و جلوگیری از سرقت علمی در ارسال مقاله، نقشی حیاتی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. به عنوان مثال، داوران دست‌نوشته‌ها را به صورت دستی بازرسی می‌کنند، نرم‌افزار تشخیص سرقت ادبی را بررسی می‌کنند و مراجع را بررسی می‌کنند تا مطمئن شوند که سرقت ادبی ندارند.
برای اطمینان از کیفیت و یکپارچگی آکادمیک، محققان باید از سرقت ادبی اجتناب کنند و از اصل بودن کار خود اطمینان حاصل کنند. برای پیشبرد تحقیقات علمی و حفظ یکپارچگی علمی، محققان باید بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها را دنبال کنند.